1. Wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego na dojazdy na zabiegi leczniczo – rehabilitacyjne.
Aby skorzystać z możliwości odliczenia wydatków na samochód muszą być spełnione pewne warunki. Przede wszystkim zabiegi, na które podatnik dojeżdża muszą być niezbędne, tzn. muszą być zlecone przez lekarza, nie mogą to być zabiegi, które podatnik wykupił z własnej inicjatywy, ponadto muszą to być zabiegi związane z niepełnosprawnością. Poza tym dojazdy na wspomniane zabiegi muszą odbywać się samochodem osobowym, który jest własnością podatnika. Nie można skorzystać z odliczenia w przypadku, gdy samochód jest pożyczony bądź też podatnika korzysta np. z uprzejmości sąsiada, który zawozi go na zabiegi.
2. wydatki ponoszone na sprzęt rehabilitacyjny.
Określenie indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.
Należy pamiętać, że sprzęt bądź też urządzenie musi mieć indywidualne przeznaczenie, ułatwiać wykonywanie czynności życiowych i być niezbędny do rehabilitacji.
Przykładem takich sprzętów i urządzeń są między innymi protezy, łóżka terapeutyczne, wózki inwalidzkie, specjalistyczne obuwie, aparaty słuchowe.
3. Wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań i budynków mieszkalnych.
Przepis art. 26 ust. 7a pdof nie określa szczegółowo jakie wydatki podlegają odliczeniu. Literalne brzmienie „adaptacja” oznacza przystosowanie do innego użytku, przeróbkę dla nadania innego charakteru. Adaptacja mieszkania lub budynku oznacza, zatem przeróbkę mającą nadać mu inny charakter, przystosować do innego użytku.
Wyposażenie mieszkania (budynku) to natomiast nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zakres prac adaptacyjnych bądź prac związanych z wyposażeniem lokalu (budynku) musi być przeprowadzony stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podatnika i musi być związany z rodzajem niepełnosprawności.